Είμαι πολύ υπερήφανη γι’ αυτούς τους κουραμπιέδες. Και για αυτούς με το αλμυρό αμύγδαλο και για εκείνους με τη μαστίχα Χίου. Ειδικά οι πρώτοι, είναι κάτι σαν… παιδιά μου ! Πουθενά δεν έχω φάει κουραμπιέδες με αλμυρό αμύγδαλο, ούτε έχει τύχει να συναντήσω στις αναζητήσεις μου στο διαδίκτυο, που μπορώ να πω πια πως είναι εκτενείς.
Συνήθως, βρίσκουμε συνταγές για κουραμπιέδες με καβουρδισμένο αμύγδαλο, με ασπρισμένο αμύγδαλο, με αιγοπρόβειο βούτυρο, με αγελαδινό, με ελαιόλαδο, με αλισίβα, με σταγόνες σοκολάτας αλλά με αλμυρό αμύγδαλο, όπως το αγοράζουμε από τα μαγαζιά με ξηρούς καρπούς, δεν έχω δει.
Η ιδέα αυτή μου ήρθε όταν μερικά χρόνια πριν δοκίμασα έναν κα-τα-πλη-κτι-κό μπακλαβά φτιαγμένο εξ ολοκλήρου από αλμυρά αμύγδαλα και τίποτα άλλο. Η νοστιμιά που πλημμύριζε το στόμα ήταν ανεπανάληπτη, ο ακαταμάχητος συνδυασμός αλμυρού και γλυκού είχε κάνει το θαύμα του. Κάποια στιγμή, παρεμπιπτόντως, πρέπει να κάνω αυτόν τον μπακλαβά στο μπλογκ.
Έτσι λοιπόν σκέφτηκα ότι αυτό το έξυπνο κόλπο θα έδινε αυτό το κάτι παραπάνω στους ούτως ή άλλως αγαπημένους μου κουραμπιεδες.
Ζητείστε από ένα καλό ξηροκαρπάδικο έτοιμα ψημένα και αλμυρά αμύγδαλα, είναι λίγο πιο ακριβά από τα ωμά αλλά πιστέψτε με αξίζει τον κόπο, μια φορά το χρόνο άλλωστε κάνουμε κουραμπιέδες. Μπορείτε να τα αφήσετε ολόκληρα ή να τα κόψετε σε χοντρά κομμάτια. Συνήθως, αφήνω ολόκληρα τα αμύγδαλα, φέτος όμως βρήκα -εξαιρετικά- αμύγδαλα καβάλας που ήταν αρκετά μεγάλα κι έτσι αναγκάστηκα να τα σπάσω ελαφρά.
Προσωπικά πιστεύω πως η πεμπτουσία του κουραμπιέ είναι το καλό βούτυρο και το ολόκληρο αμύγδαλο, αυτά δίνουν άλλη υφή στο ξεχωριστό αυτό γλυκό.
Φέτος, δοκίμασαν τους κουραμπιέδες με το αλμυρό αμύγδαλο δύο φίλες μου. Για τη μια ο κουραμπιές ήταν ένα αδιάφορο γλυκό της χριστουγεννιάτικης σεζόν, μέχρι που μερικά αλμυρά αμυγδαλάκια της άλλαξαν γνώμη και τους αγάπησε !
Η άλλη είναι λάτρης τους, έχει δοκιμάσει πολλούς κουραμπιέδες, αγαπά συγκεκριμένα ζαχαροπλαστεία που τους φτιάχνουν στα μέτρα της, ξέρει ακόμα και ποιο βούτυρο είναι το αγαπημένο της για σπιτικούς κουραμπιέδες. Αντιλαμβάνεστε ότι έχει μια βαρύτητα το κριτήρίο της… Μου είπε λοιπόν ότι αυτοί είναι οι καλύτεροι κουραμπιέδες που έχει δοκιμάσει ever !
Σας μιλάω τόση ώρα μόνο για το αλμυρό αμύγδαλο και είναι κρίμα γιατί οι κουραμπιέδες με τη μαστίχα Χίου είναι πραγματικά ξεχωριστοί. Αυτό το πολύτιμο υλικό είναι τόσο ιδιαίτερο και εκλεπτυσμένο που κάνει τους κουραμπιέδες αριστοκρατικούς. Έχουν ένα μοναδικό άρωμα και μια ραφινάτη γεύση που θα μείνει στο στόμα σας για πολύ ώρα μετά.
Θα σας πρότεινα να φτιάξετε και τις δυο βερσιόν και να δείτε ποια προτιμάτε. Αν και έχετε πολλές πιθανότητες να καταλήξετε… διχασμένες προσωπικότητες για χάρη των κουραμπιέδων !
ΥΛΙΚΑ
για περίπου 70-90 κουραμπιέδες ανάλογα με το μέγεθος
- 750 γρ. βούτυρο γάλακτος σε θερμοκρασία (αιγοπρόβειο, θα το βρείτε εύκολα την περίοδο των Χριστουγέννων)
- 180 γρ. άχνη ζάχαρη
- 2 κρόκοι
- 50 ml κονιάκ ή ρούμι
- 1 βανίλια
- 1.100-1.150 γραμμάρια αλεύρι Robin Hood + ½ κουταλάκι του γλυκού μπέικιν πάουντερ
- 300 γρ. Χοντροκομμένα αμύγδαλα, ψημένα και αλμυρά (για το μισό μείγμα)
- 1 κοφτό κουταλάκι του γλυκού μαστίχα Χίου κοπανισμένη καλά, σε σκόνη (για το άλλο μισό μείγμα)
για το ζαχάρωμα
- 1 κιλό ζάχαρη άχνη
- 1 βανίλια
- 1 κουταλιά της σούπας κόρν φλάουρ (προαιρετικά)
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Οι κουραμπιέδες αυτοί έχουν μια μικρή αλλά καθόλου δύσκολη ιδιομορφία που δίνει εξαιρετικά αποτελέσματα. Είναι μια δόση αλλά χωρίζω το μείγμα και φτιάχνω κουραμπιέδες σε δύο γεύσεις. Ξεκινάω φτιάχνοντας την βασική συνταγή των κουραμπιέδων αλλά από ένα σημείο και ύστερα ακολουθώ δύο διαφορετικούς δρόμους.
Στον κάδο του μίξερ αδειάζουμε το βούτυρο γάλακτος, την άχνη και την βανίλια και ξεκινάμε να χτυπάμε αλύπητα σε μέτρια προς δυνατή ταχύτητας για τουλάχιστον 20 λεπτά. Αν δεν έχετε μίξερ με σταθερή βάση αλλά χειρός, χρειάζεστε μάλλον βοήθεια γιατί μόνοι σας θα κουραστείτε. Στα 20 λεπτά χτυπήματος και αφού βλέπετε ότι το μείγμα έχει φουσκώσει και σχηματιστεί μια αφράτη κρέμα, χαμηλώνετε σε μέτρια την ταχύτητα του μίξερ και ρίχνετε τους δύο κρόκους και συνεχίζετε να χτυπάτε για ακόμα 7-8 λεπτά.
Σταματάμε το μίξερ και προσθέτουμε το κονιάκ και μερικές κουταλιές αλεύρι, 4-5 περίπου, αυτό βοηθάει να μην “κόψει” το μείγμα όταν προσθέσουμε το αλκοόλ. Συνεχίζουμε να χτυπάμε σε μέτρια προς χαμηλή ταχύτητα για 1-2 λεπτά.
Σε αυτό το σημείο χωρίζουμε το μείγμα σε δύο ισόποσα μέρη. Στο ένα σκεύος με το μισό μείγμα ρίχνουμε την κοπανισμένη μαστίχα και σιγά σιγά το μισό αλεύρι της συνταγής ανακατεύοντας απαλά. Θα παρατηρήσετε ότι το μείγμα είναι πάρα πολύ αφράτο, είναι σαν να ζημώνετε… σαντιγί ! Καθώς θα προσθέτετε το αλεύρι θέλει προσεκτικές και όχι βίαιες κινήσεις για να μην χαθεί ο αέρας που έχει παγιδευτεί στο μείγμα την ώρα που το χτυπούσατε στο μίξερ.
Στο δεύτερο μπολ και το υπόλοιπο μείγμα προσθέτετε τα αμύγδαλα και το αλεύρι με τον ίδιο τρόπο που το κάνετε και πριν.
Αφήνετε τις ζύμες να “ξεκουραστούν” για περίπου μισή ώρα.
Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 170 βαθμούς με αέρα.
Απλώνετε στη λαμαρίνα ένα κομμάτι χαρτί ψησίματος και ακουμπάτε πάνω τους κουραμπιεδες σας. Το σχήμα και η ποσότητα του κάθε κομματιού εξαρτώνται από εσάς.
Προσωπικά, κάνω μικρούς κουραμπιεδες, στο μέγεθος μιας καλής μπουκιάς, αυτοί δεν θέλουν ποσότητα ζύμης μεγαλύτερης από ενός καρυδιού. Θυμηθείτε ότι οι κουραμπιεδες θα φουσκώσουν ελαφρά κατά το ψήσιμο.
Τους ψήνετε περίπου 20-25 λεπτά ανάλογα πάντα με το μέγεθος. Έχετε την προσοχή σας στο φούρνο μην σας “αρπάξουν”, θα είναι έτοιμοι όταν αρχίσουν να χρυσίζουν στις άκρες τους.
Όταν τους βγάλετε από τον φούρνο, ακουμπήστε τους σε μια μεγάλη σχάρα να κρυώσουν καλά, με προσοχή γιατί καίνε και είναι πολύ μαλακοί και σπάνε. Όταν κρυώσουν θα σφίξουν κάπως αλλά θα εξακολουθούν να είναι αφράτοι και εύθρυπτοι.
Αφήστε τους να κρυώσουν εντελώς και μετά τους ζαχαρώνετε. Αυτό μπορείτε να το κάνετε και την επόμενη ημέρα.
Σε ένα μπολ ρίχνετε τη ζάχαρη άχνη, τη βανίλια και το κορν φλάουρ, ανακατεύετε και κυλάτε προσεκτικά έναν έναν τους κουραμπιεδες και τους ακουμπάτε σε μια πιατέλα. Αφού τους ζαχαρώσετε όλους, κοσκινίζετε με ένα μικρό σουρωτήρι λίγη ακόμη άχνη από πάνω για να είναι ομοιόμορφοι.
Είστε έτοιμοι !
Καλά Χριστούγεννα, με υγεία και χαμογελαστά πρόσωπα !
- ΤΙΡ: Αν εσείς δεν θέλετε να φτιάξετε δύο διαφορετικές γεύσεις αλλά μια θα κάνετε το εξής: για τους μεν κουραμπιεδες αμυγδάλου θα παραλείψετε τελείως τη μαστίχα και θα διπλασιάστε απλώς την ποσότητα των αλμυρών αμυγδάλων. Αν κάνετε μόνο με μαστίχα Χίου, ξεχάστε τα αμύγδαλα και βάλτε στη ζύμη από την αρχή, εκεί που θα χτυπάτε το μείγμα βουτύρου-άχνης-βανίλιας, και δύο κοφτά κουταλάκια του γλυκού μαστίχα σε σκόνη μαζί με μια καλή πρέζα αλάτι.
- Στη δεύτερη περίπτωση καλό είναι να χρησιμοποιήσετε μαστίχα σε “δάκρυα”, σε κόκκους δηλαδή και όχι σε σκόνη από το σούπερ μάρκετ. Συνήθως, η μαστίχα σε σκόνη δεν έχει την ίδια ένταση σε γεύση και άρωμα. Στην κουζίνα σας θα την κοπανίσετε καλά με μια κουταλιά ζάχαρη σε ένα γουδί. Προσέξτε όμως μην σας πέσει παραπάνω ποσότητα γιατί τότε μπορεί να πικρίσουν οι κουραμπιέδες.
- Η μητέρα μου προσθέτει πάντα λίγο κορν φλάουρ στην άχνη ζάχαρη που τους τυλίγει, αυτό τους προστατεύει από την υγρασία. Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε, δεν αλλοιώνει καθόλου τη γεύση.
Για να μαθαίνεις άμεσα ότι νέο μας αφορά, ακολούθησε το foodurismo στο Facebook, στο instagram, στο pinterest αλλά κάνε και subscribe στο κανάλι του foodurismo στο youtube
Βρείτε τη συνταγή στο κανάλι μας στο youtube: