-Αυγοφετες με σιρόπι!
-Με σιρόπι? Μα γιατί με σιρόπι κι όχι με μέλι, θα φάμε που θα φάμε κάτι τηγανητό, πρέπει να είναι βουτηγμένο και στο σιρόπι, χάθηκε το μέλι?
-Με σιρόπι το έκανε η γιαγιά μου !
Υπέκυψα…
Τα υλικά συγκεντρώθηκαν, και για το σιρόπι φυσικά… Από δίπλα, στο πλάνο, έβαλα πεισματικά και το καταπληκτικό θυμαρίσιο μέλι μου. Ας κάνουμε και τις δύο εκδοχές, κι ας αποφασίσει ο καθένας τί θέλει, σκέφτηκα… Σιρόπι ή μέλι…
Μούλιασα το άσπρο ψωμάκι στο γάλα, το βούτηξα στο αυγό και έτοιμη να το πετάξω στο καυτό λάδι…
-Να μην βάλουμε βρε παιδί μου βούτυρο, να μη μυρίζει και λαδίλα…
-Όχι, με λάδι τις τηγάνιζε η γιαγιά μου…
Βρε μανία… Ας είναι… με λάδι λοιπόν, και σιρόπι…
Οι φετούλες μοσχομύριζαν, χρύσιζαν στο καυτό λάδι. Και όταν τις βουτούσα στο χλιαρό σιρόπι τσιτζίριζαν, έσβησαν γλυκά.
Στο ένα πιατάκι οι βουτηγμένες στο σιρόπι, στο αλλο οι “δικές” μου, με μέλι που έλιωνε και έρεε… και κανέλα, και στις δύο.
Δοκιμή… κόβω μια ροδοψημένη άκρη, τραγανή απέξω, μαλακή μέσα, ολόγλυκια από το θυμαρίσιο μέλι, μυρωδάτη από την κανέλα, εκπληκτική στη γεύση… Φοβερή, λέμε κι δύο ! Δίκιο είχα, σκέφτηκα, αυτή είναι η καλύτερη, σίγουρα, πώς να συγκριθεί άλλωστε το μέλι με το σιρόπι…!
Κόβω την αυγοφετα με το σιρόπι, στιβαρή, μυρωδάτη, πλημμυρίζει το στόμα γλυκά… -Μμμμμμ, αυτή είναι η αυγόφετα της γιαγιάς μου, αυτή ακριβώς!
Το αγαπημένο πολίτικο ψευτο-γλυκό της γιαγιάς Μαρίκας, της αγαπημένης γιαγιάς του Κώστα, ήταν οι αυγόφετες με σιρόπι. “Θα σας κάνω φέτες”, έλεγε και εννοούσε μπαγιάτικο λευκό ψωμί, βουτηγμένο στο γάλα, το αυγό και το σιρόπι.
Η γιαγιά Μαρίκα αγαπούσε να φτιάχνει τις φέτες για τα εγγόνια της, ήθελε να δοκιμάζουν τις γεύσεις της Πόλης, να γνωρίζουν τις μυρωδιές της. Μάλλον αγαπούσε τις μνήμες που της ξυπνούσε η μυρωδιά τους.
Τα καλοκαίρια, στο Αλεποχώρι, το τηγάνι για τις αυγοφετες έμπαινε στη φωτιά νωρίς, πριν από το πρωινό μπάνιο. Οι αυγόφετες, αφού κρύωναν, αραδιάζονταν σε ένα μεγάλο τάπερ, έμπαιναν στο ψυγείο, και περίμεναν… Μετά το μεσημεριανό φαγητό στη βεράντα, μετά το φρούτο, ερχόταν η σειρά τους. Το μακρόστενο λευκό τάπερ άνοιγε, τα παιδικά δάχτυλα βουτούσαν στο σιρόπι, έπιαναν τη μαλακή, αφράτη αυγόφετα και… μμμμ, αυτή η αυγόφετα της γιαγιάς…
Είναι, σχεδόν, ανατριχιαστικό το πώς μια μπουκιά σε γυρίζει αστραπιαία τόσα χρόνια πίσω.
Αυτές οι αυγοφετες με το σιρόπι… αυτές οι πολύτιμες παρασπονδίες που μας κάνουν να νιώθουμε ξανά παιδιά στην αγκαλιά της γιαγιάς μας !
ΥΛΙΚΑ
- 6 φέτες λευκού ψωμιού (καλύτερα 2-3 ημερών)
- 250 ml φρέσκο γάλα, αγελαδινό ή κατσικίσιο
- 2 μεγάλα αυγά
- ελαιόλαδο για το τηγάνισμα
Για το σερβίρισμα
- μέλι ή σιρόπι
- κανέλα
Για το σιρόπι
- 250 ml νερό
- 250 γρ. ζάχαρη
- 1 ξύλο κανέλας
- 1 φέτα πορτοκάλι
- 1 κουταλιά της σούπας χυμό λεμονιού
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Σε ένα μικρό κατσαρολάκι ρίχνουμε το νερό, τη ζάχαρη, το ξύλο κανέλας και τη φέτα πορτοκαλιού και τα αφήνουμε να βράσουν. Μόλις πάρει βράση το σιρόπι ρίχνουμε τον χυμό λεμονιού, και μετά από 2 λεπτά, το τραβάμε από τη φωτιά και το αφήνουμε στην άκρη.
Σε ένα ευρύχωρο, βαθύ σκεύος αδειάζουμε το γάλα. Σε ένα άλλο, επίσης ευρύχωρο, χτυπάμε καλά τα αυγά.
Βυθίζουμε λίγες λίγες τις φέτες του ψωμιού στο γάλα, τις αφήνουμε 1 – 2 λεπτά να απορροφήσουν αρκετό και τις βουτάμε μετά στο αυγό.
Σε ένα τηγάνι ρίχνουμε μπόλικο ελαιόλαδο και το ζεσταίνουμε καλά.
Μόλις είναι έτοιμο βάζουμε μέσα τις φέτες του ψωμιού που είναι βουτηγμένες πρώτα στο γάλα και μετά στο αυγό.
Αφήνουμε να τηγανιστούν από τη μια πλευρά και γυρίζουμε και από την άλλη.
Μόλις ροδίσουν καλά και από τις δύο μεριές, τις βγάζουμε και τις βουτάμε κατευθείαν στο σιρόπι για μισό λεπτό.
Βάζουμε τις αυγόφετες σε μια πιατέλα, τις πασπαλίζουμε με κανέλα. Μπορούμε να τις φάμε αμέσως, ζεστές, είναι όμως εξίσου απολαυστικές να τις βάλουμε στο ψυγείο και να τις φάμε δροσερές δροσερές.
Για να μαθαίνεις άμεσα ότι νέο μας αφορά, ακολούθησε το foodurismo στο Facebook, στο instagram, στο pinterest αλλά κάνε και subscribe στο κανάλι του foodurismo στο youtube
Βρείτε τη συνταγή στο κανάλι μας στο youtube: