Η μερέντα (πραλινα φουντουκιού), για να χρησιμοποιήσω τον όρο που αρμόζει στην ηλικία μου, ήταν για μένα ένα είδος ελαφρώς… “απαγορευμένο” όταν ήμουν παιδί. Ήταν από αυτές τις λιχουδιές που δύσκολα έμπαιναν σπίτι μας. Ο “κόφτης” της μαμάς Ζαχαρούλας ήταν αμείλικτος σε “γαριδάκια”, σοκολάτες, μερέντα, καραμέλες. Όλα αυτά δίνονταν με το… σταγονόμετρο.
Όταν ζητούσα το απόλυτο για μένα απογευματινό, δηλαδή ψωμί με μερέντα εκείνη είχε έτοιμη την απάντηση: “φάε ψωμί με βούτυρο και μέλι”, ή όταν ήθελα πατατάκια ή γλυκό στο σχολείο έλεγε: “έχω φτιάξει φρέσκο κέικ και πάρε μαζί σου και κανένα μανταρίνι, ολόγλυκα είναι”.
Τις δεκαετίες του ‘70 και του ‘80 τα πράγματα σε ό,τι αφορούσε την παιδική διατροφή ήταν κάπως πιο… χαλαρά, τουλάχιστον σε σχέση με σήμερα, που υπάρχει μια ολόκληρη φιλοσοφία υπέρ της υγιεινής διατροφής και μια συντονισμένη εκστρατεία ενάντια στην παιδική παχυσαρκία. Άρα, ήταν αρκετά “προχώ” η μητέρα μου.
Δεν νομίζω ότι περνούσε από το μυαλό καμιάς μαμάς το ‘78 ή το ‘85 για παράδειγμα να δώσει μπισκότα βρώμης στο παιδί της ή να φτιάξει κέικ με κολοκυθάκια ή με παντζάρι…
Νομίζω όμως ότι το παν στη ζωή, άρα και στη διατροφή, είναι η ισορροπία. Εντάξει, δεν τρώμε συνεχώς γλυκά και πατατάκια ούτε όμως μόνο βρώμη, κινόα και γκότζι μπέρι.
Από όταν γεννήθηκε η Αλεξάνδρα, μπήκα κι εγώ στη διαδικασία της υγιεινής διατροφής. Έφτιαχνα σπιτικά μπισκότα, σπιτικά κριτσίνια, “υγιεινά” τσιπς γλυκοπατάτας, έχω φτάσει στο ελεεινό σημείο να φτιάξω “homemade” μαρσμέλοου !
Μεγαλώνοντας εκείνη αλλά κι εγώ, κατάλαβα ότι είναι πολύ σημαντικό στοιχείο στη ζωή ενός ανθρώπου οι υγιεινές διατροφικές συνήθειες αλλά είναι ακόμα σημαντικότερο να μην είναι στερημένος και με διατροφικά απωθημένα. Εξ ου και η συνταγή για πραλίνα φουντουκιού μεν, σπιτική δε !
Τη συνταγή μου έδωσε ένας καλός συνάδελφος, πατέρας 3 μικρών παιδιών και είναι δοκιμασμένη από εκείνον και την “απαιτητική” φαμίλια του άπειρες φορές. Ο Γιώργος έχει φτιάξει πολλά κιλά από αυτήν την πραλίνα φουντουκιού και ευτυχώς έχει γλιτώσει – όπως λέει – το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα κατά την παρασκευή της. Άρα, φτιάξτε την κι εσείς, δεν έχετε να φοβηθείτε τίποτα, μόνο η γλύκα της θα σας μείνει…
ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ 800 ΓΡΑΜΜ. ΑΛΕΙΜΜΑ
- 200 γρ. κουβερτούρα 55%
- 100 γρ. βούτυρο αγελάδος
- 30 γρ. άγλυκο κακάο κοσκινισμένο
- 1 κουτί ζαχαρούχο γάλα
- 150 γρ. φουντούκια + 2 κουταλάκια του γλυκού ηλιέλαιο (πολύ καλά τριμμένα, σαν πάστα)
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Αρχικά, βάζετε τα φουντούκια σε ένα μπλέντερ μαζί με το ηλιέλαιο και τα χτυπάτε αρκετή ώρα μέχρι να γίνουν πολτός, όχι απλώς να θρυμματιστούν, αλλά να έχετε ένα μείγμα ουσιαστικά λεπτοαλεσμένων φουντουκιών, σαν πάστα.
Το αφήνετε στην άκρη.
Μετά ξεκινάτε να λιώσετε τη σοκολάτα σε μπεν μαρί. Τεμαχίζετε τη σοκολάτα και τη βάζετε σε ένα μπολ, μεταλλικό ή γυάλινο, προσθέτετε και το βούτυρο. Τοποθετείτε το μπολ σε μια μικρή κατσαρόλα μέσα στην οποία έχετε βάλει λίγο νερό, που δεν ακουμπάει το μπολ. Βάζετε την κατσαρόλα στο μάτι της κουζίνας σε μέτρια προς δυνατή φωτιά και όταν ζεσταθεί το νερό αρχίζετε να ανακατεύετε συνεχώς μέχρι η σοκολάτα και το βούτυρο να λιώσουν και να ομογενοποιηθούν. Προσέξτε να μην κοχλάζει για πολύ ώρα το νερό στην κατσαρόλα γιατί πιθανόν να σας κάψει τη σοκολάτα. Αν δείτε ότι συμβαίνει αυτό, χαμηλώστε την ένταση της φωτιάς ή τραβήξτε την κατσαρόλα από το μάτι.
Αφού λιώσουν εντελώς η σοκολάτα και το βούτυρο και έχετε ένα λείο μείγμα, ρίχνετε το κακάο, την πάστα των φουντουκιών και το ζαχαρούχο.
Ανακατεύετε καλά. Βάζετε το άλειμμα σε ένα βάζο και το διατηρείτε στο ψυγείο, αν και δεν νομίζω ότι θα μείνει εκεί για πολύ !
