“Όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια, κάνε λεμονάδα!” Κι έμενα και η ζωή και η μαμά Ζαχαρούλα υπήρξαν τόσο μα τόσο απλόχερες με τα λεμόνια, κι όχι μόνο… Όταν βρέθηκα λοιπόν με περισσότερα από 10 κιλά λεμόνια από το κτήμα μας η λεμονάδα κατέκλυσε το ψυγείο μας.
Το ξεχωριστό σε αυτή τη λεμονάδα, εκείνο που την κάνει να διαφέρει από τις υπόλοιπες, είναι ότι έχει πραγματικά τη γεύση της φρεσκοστυμμένης, διατηρεί όλη τη φρεσκάδα του λεμονιού κι αυτό επειδή δεν βράζουμε το χυμό ούτε χρησιμοποιούμε σιρόπι. Προσωπικά, βρίσκω τις περισσότερες λεμονάδες που απαιτούν βράσιμο πιο βαριές στη γεύση, χωρίς την αψάδα της λεμονάτης γεύσης, γι’ αυτό έχω καταλήξει πια σ’ αυτήν και σας την προτείνω. Η συνταγή αυτή ανήκει στην μαμά του Κώστα, την κυρία Αλέκα, κι όταν γνώρισα εκείνη γνώρισα και τη ξεχωριστή λεμονάδα της.
ΥΛΙΚΑ
700 γρ. φρεσκοστυμμένο και σουρωμένο χυμό λεμονιού
400 γρ. ζάχαρη
Φλούδα από 1 λεμόνι, βιολογικό ή από κήπο
1 ξυλαράκι κανέλα Κεϋλάνης (προαιρετικά)
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Στύβετε τα λεμόνια, σουρώνετε το χυμό και τον βάζετε σε ένα μεγάλο αλλά όχι ρηχό μπολ, προσθέτετε τη ζάχαρη και αρχίζει το ανακάτεμα.
Χρειάζεται υπομονή, ένας δάρτης και μάλλον κι ένα γάντι μιας χρήσης γιατί αφού ανακατέψετε με τον δάρτη θα διαπιστώσετε ότι υπάρχει ακόμα… ζαχαρίτσα για να λιώσει, οπότε φοράτε το γάντι και λιώνετε γρήγορα την υπόλοιπη ζάχαρη.
Μπορείτε βέβαια να λιώσετε τη ζάχαρη με το χέρι από την αρχή, εμένα με βολεύει περισσότερο έτσι.
Βάζετε το χυμό σε ένα μπουκάλι, καλύτερο γυάλινο, ρίχνετε μέσα τη φλούδα και την κανέλα και βάζετε στο ψυγείο.
